جهان پهلوان تختی
دنبال رازی نگردید. به ادم ها برچسبی نزنید. ببینید تختی چجوری زندگی کرد دنبال این نباشید که چجوری مرد. تنها رازی که وجود داره اینه که: وقتی تختی زنده بود مردم کشتنش!
تختی روی تخت بیمارستان نشسته است و خبرنگار شروع به ضبط مصاحبه میکند:
حرف شما برای مردم چیه؟
تختی: من روحا و جسما خیلی خسته ام و برای همیشه با کشتی خداحافظی میکنم!
بهرام توکلی با سبک خاص فیلمسازی اش نشان داد که از پس ساخت هرگونه فیلمی بر می اید و مهم تر از اون کارگردانی که وقتی فیلم هایش را روی پرده ی سینما میبینی احساس میکنی در رویا غرق شده ای!
در حواشی جشنواره فیلم فجر میشنیدم که همه میگفتن: بهرام توکلی تختی رو خیلی ادم ضعیفی نشون داده همه ناراضی بودند از اینکه چرا قهرمان زندگیشون انقدر خاکستری به تصویر کشیده شده .
زندگی تختی خاکستری بوده صفحه ی سیاهی که هرروز با عشق به مردم سفیدش میکرد و این خود مردم و کشور بود که هرروز دوباره صفحه ی سیاه تازه تری رو میکرد!
در هر حوزه ای همیشه قهرمان قهرمان نمیمونه این خاصیت پیروزیه که تو فقط میتونه طعمش رو بچشی اما تختی تنها ادمی بود که برای همیشه قهرمان موند و خواهد موند!
اهنگسازی فیلم و تدوین اونقدری خوب بود که وقتی به سالن کاملا خاموش سینما نگاه میکردم احساس میکردم واقعا این فیلم نیست و دارم لمسش میکنم.
افسوس میخورم و متاسفم از اینکه در جشنواره ی فجر این فیلم اونقدری که باید دیده نشد و یه جورایی شاید نادیدش گرفتند...
فیلم تختی ساخته ی بهرام توکلی اونقدر احساس برانگیز هست که برای مردم ساخته شده و این همون چیزی بود که غلامرضا تختی همیشه خواسته بود!
دیدن فیلم رو شدیدا پیشنهاد میکنم.
